Pakračko-slavonska Episkopija svoj nastanak vezuje za obnovu Pećke Patrijaršije 1556. godine kada je osnovana sa sjedištem u Požegi i Manastiru Orahovica kao Požeška mitropolija. Crkveni izvori bilježe pet Požeških mitropolita. Patrijarh Arsenije III Čarnojević lično je preuzeo upravu nad Slavonskom Episkopijom i sjedište Episkopije premješta u Pakrac gdje se i danas nalazi.
Na mjestu prvobitne drvene crkve Svetog Trifuna u periodu od 1757-1768. godine podiže se barokni zidani hram Svete Trojice, katedralni hram Pakračko-slavonskih Episkopa, preko puta kojeg se podiže zdanje Vladičanskog dvora, čije istočno krilo datira iz 1732. godine.
Godine 1896. izvršena je kompletna obnova Sabornog hrama prema projektu Hermana Bollèa i uređenje u eklektičnom stilu ( tzv. Rundbogenstil), bogato ukrašen kamenom plastikom te prelijepim podnim mozaikom, koji je u posljednjoj obnovi nakon ratnih događanja devedesetih godina izvorno obnovljen. Impozantan portal skulptursko djelo Ignjata Franza, mozaik Svete Trojice na fasadi rad Sollertija iz Innsbrucka, te izuzetno bogato ukrašena unutrašnjost crkve svrstavaju ovu crkvu red najznačajnijih Bollèovih djela.
Vladičanski dvor i Saborni hram Svete Trojice u Domovinskom ratu pretrpjeli su teška oštećenja ali u tijeku je generalna obnova istih kao zaštićenih spomenika Ministarstva kulture Republike Hrvatske. Vladičanski dvor u svijetu je poznat po bogatoj knjižnici rukopisnih i štampanih knjiga od XV do XVIII. stoljeća koja je osnovana u vremenu Episkopa Pakračko-slavonskog Kirila Živkovića (1786-1807).
